Zawsze pozytywna, wesoła, pełna humoru, kochająca ludzi, przygody, sztukę, dumna ze swoich najbliższych i z Jej polskości, aktywnie dbała o szerzenie kultury polskiej w Finlandii i podtrzymywanie polskości w Jej domu, gdzie prócz pięknej polszczyzny można było delektować się również polska kuchnia.

Jej osobowość była bogata, energia niewyczerpana, chęci do działania bez granic.

Kochała sztukę, była miłośniczką baletu i opery. Umiłowanie do sztuki wyniosła z domu rodzinnego, prócz solidnego wychowania obdarowywana była przez swoja matkę pięknymi wierszami pisanymi specjalnie dla niej . Babcia z Polski spędzała każdego roku trzy miesiące w Helsinkach pomagając w nauczaniu trojki wielostronnie utalentowanych dzieci.  Znaczenie muzyki było wyjątkowe, w ich domu grano i śpiewano.  Trojka dzieci uczęszczało do Konserwatorium Muzycznego w Helsinkach, Filip w klasie pianina, Karolina pianina i wokalistyki, a Victoria — skrzypiec.

Historia sprowadzająca ją do Finlandii rozpoczęła się w roku 1973, Renata jako młoda studentka roku dyplomowego Politechniki Poznańskiej  otrzymała misję opiekowania się studentami z Finlandii, jednym z nich był 20 letni Harri Tuomisto.

Po ukończeniu studiów w 1974, przyjechała do Helsinek i w roku 1975 wyszła za mąż za Harriego. Wtedy również rozpoczęła prace zawodowa w biurze projektów budownictwa Erkki Juva jako ceniony wielojęzyczny inżynier.

Rodzina powiększyła się, Renata włożyła wielka pasje w wychowanie i kształcenie trojga dzieci. Filip uzyskał doktorat z fizyki i jest naukowcem, Karolina  lekarzem , Victoria   jest specjalistką międzynarodowego handlu.

W roku 1981 Renata założyła firmę  Polish Translations Contracon Oy z siedzibą w Helsinkach, a Jej głównym przedmiotem działalności były tłumaczenia i konsultacje. Z większych projektów jakimi się zajmowała była współpraca z architektem Rainerem Mahlamäki, który zaprojektował gmach Muzeum Historii Żydów Polskich Polin, wybudowany w Warszawie i nagrodzony wieloma nagrodami.

Prócz działalności zawodowej Renata szerzyła swoja aktywność działając w Zjednoczeniu Polskim w Helsinkach zajmując się głownie podtrzymywaniem tradycji polskich i języka polskiego. Była współzałożycielką organizacji Forum Polonia, a w latach 2001 - 2007 jego przewodnicząca.

Przyczyniła się do uaktywnienia systemu nauczania języka polskiego prowadzonego przez siostry Urszulanki w parafii Kościoła Katolickiego Św. Henryka w Helsinkach.  Następnie wraz z nauczycielka Urszula Hirvi była współzałożycielką klasy  języka polskiego w Miejskiej  Wielojęzycznej Szkole miasta Helsinki.

W Renacie nigdy nie było egoizmu, zawsze żyła dla innych i obawiała się czy daje z siebie wystarczająco.

Aktywnie działała w organizacjach żeńskich, na początku w Ladies Business School później również w zarządzie International Women's Club of Helsinki. Prócz tego utrzymywała aktywne kontakty z szerokim gronem Finek działających w różnych dziedzinach biznesu, medycyny i sztuki.

W roku 2005 znalazła nowa pasję, tym razem swoja aktywność ulokowała w sporcie, w dziedzinie tenisa, osiągając mistrzostwa na fińskich oraz światowych kortach tenisowych. Po ukończenie 65 roku życia, trzykrotnie , w kategorii supersenior, brała udział w światowych mistrzostwach tenisa, na jednych z nich jako kapitan reprezentacji fińskiej.

W chwili, gdy życie było tak piękne, kiedy już tak dużo osiągnęła, z powodu choroby Renata wycofała się z aktywności.

Odeszła 20.12.2020 otoczoną najbliższą rodziną.

Wspominam ją bardzo ciepło,

Wiedząc jak bardzo Renata kochała życie i sztukę, słyszę jakby Jej myśli, które znajduję w operze Giacomo Puccini Tosca.

Vissi d’arte vissi d’amore
"Żyłam dla sztuki, żyłam dla miłości,
nigdy nie szkodziłam żywej duszy!
Dyskretnie pomagałam
wszystkim napotkanym nieszczęśnikom."

Anna Kontek